BEWOHRT BEWOHRT DAT WATT Noch leevd dat Watt. Een Sülverband treckt wied sück hen tüsken Eiland un Sand. Un de Flood de stiggt und löppt weer in´d Priel, dat kummt und geiht sünner Unrüst un lel. As doot liggt dat Watt un eensam de Strand, bleev alltieds as´t waer sünner Minskenhand. Een groode Riekdoom, wenn elk dorför steiht: Bewohrt dat Watt, solang as´t noch geiht. Gerhard Canzler EEN SÖMMERDAG Wenn s´mörgens froo, wor elk noch slöppt, een Vagel singt, de Kuckuck röppt, wenn heel ut Feernt dat klingt:Kiewitt dann is de Sömmer neet mehr wied. Een Leverke steiht hoch in´t Lücht, ut Water kruppt de Sünn - mi dücht: Dat is de moiste Tied in´t Joor, een Sömmerdag so wunnerboor. De Fleddern bleihn in vulle Pracht, de Sünn van´d blaue Hemel lacht; een warme Dag mit frünnelk Weer, nu segg mien Hart, wat wullt du mehr? Gerhard Canzler